“IK STA MINDER SNEL VOOR VERRASSINGEN”

Een inloop met gebruiksruimtes en een hostel waar cliënten op hun kamer gebruiken. Bij Tactus aan de Zwolse Pannekoekendijk zijn drugs een bekend gezicht. Voor Lisette (links) en Josine (rechts), die er twee jaar geleden kwamen werken, was dat eerst even wennen.  

Josine werkt in het hostel, Lisette bij de inloop. Hoe ziet jullie werk eruit?

Lisette: “We zijn met een team van 4 man en leiden de inloop in goede banen. Het is heel divers: er is een huiskamer, mensen komen om te eten en er zijn gebruiksruimtes. Wij maken en serveren eten, zorgen ervoor dat iedereen zich aan zijn gebruiksplan houdt en letten op de sfeer.”

Josine: “Het hostel zit op de verdiepingen boven de inloop. We werken er met 16 man. Cliënten hebben hier hun eigen plekje en gebruiken op hun kamer. Vaak hebben ze extra zorg nodig: veel mensen hebben lever- of longkwalen. Als verpleegkundige geef ik eerste zorg, ga ik mee naar artsenbezoeken en geef ik voorlichting.”

Jullie zijn hier allebei twee jaar geleden komen werken. Was je toen al bekend met druggebruik door cliënten?

Josine: “Nee, ik heb nooit eerder aan deze kant van de verpleegkunde gezeten. Die eerste tijd dacht ik wel even: wauw, waar ben ik nu dan in beland! Mensen mogen bij ons gebruiken op hun kamer, dus ik zie ze vaak onder invloed. Dat hun lichaam dat aankan, daar keek ik eerst wel van op.”

Lisette: “Bij de inloop zie je de meeste diversiteit: interne mensen, externe mensen, mensen die gewoon iets komen eten en mensen die puur voor het gebruik komen. Ik had nog niet eerder van een gebruikersruimte gehoord. Dat was wel een nieuwe wereld voor me.”

Wat verwachtte je van de training Middelenkennis en kwam dat uit?

Lisette: “Ik wilde graag weten wat welke drugs doen met het lichaam. Waarom neemt iemand iets en hoe gaat hij zich dan gedragen? Hoe kun je gedrag herkennen, hoe ziet iemand er dan uit? Er is veel informatie te vinden op internet, maar daarvan is niet altijd duidelijk hoe betrouwbaar en afgewogen het is. Door de training kreeg ik dat helder voor ogen. We waren destijds ook een nieuw, jong team, dus die basis was heel welkom.”

Josine: “Ik had niet veel kennis van drugs en wilde weten wat er allemaal is. Hoe ziet het eruit, hoe gebruik je het en wat zijn de effecten? En ik wilde graag leren welk gedrag past bij bepaalde drugs. Tijdens de training kwam alles letterlijk op tafel: je kon bijvoorbeeld naar monstertjes kijken en je kon een heroïne-shot voorbereiden.”

Wat heb je eraan in je werk?

Josine: “Voor mij is het met name de basiskennis: zeker weten dat ik de juiste kennis heb. Dat geeft me vertrouwen. Als er bijvoorbeeld een screening is, doorzie ik goed wat iemand gebruikt en welke invloed die drugs hebben. Ik kom minder snel voor een verrassing te staan en begrijp mijn cliënten beter. Ik hoef niet meer bij alles te vragen: goh, hoe werkt dat dan?”

Lisette: “Voor ons is het de basis van ons beleid. Elke cliënt heeft zijn eigen plan waarin staat wat en hoe veel hij mag gebruiken. Het is onze taak in de inloop om dat in de gaten te houden. Dan kun je natuurlijk niet zonder kennis van bijvoorbeeld combigebruik.”